Zoals jullie misschien wel zien en/of merken, duurde het over het algemeen best wel lang om op het punt te komen met Keyento waar we nu zijn. Hier wil ik jullie wat over vertellen, omdat het voor mij ook een interessante en bijzondere ervaring is.


Ongeveer een jaar geleden maakte ik kennis met Keyento en zijn eigenaresse Rilana. Rilana wilde graag dat haar paard ingereden kon gaan worden, zodat haar dochter Lamanda er ook mee kan gaan rijden.
Rilana vertelde dat ze Keyento gekocht had van een handelaar… die erg slecht voor de paarden zorgde en daarnaast ook nog honden verwaarloosde.

Toen Rilana Keyento ging halen, was hij 1 jaar oud. Zijn kaak was verbrijzeld en hij was erg bang. Toen Keyento op zijn eerste stal stond, was hij doods en doodsbang voor een bezem. Ze vermoedde dat hij geslagen was, bij de vorige eigenaar met een ijzeren stang, waardoor zijn kaak verbrijzeld werd. Een verwaarloosd en mishandeld paard… Een totaal andere ervaring.

Keyento was 6 toen ik hem leerde kennen. Al die tijd daarvoor werd hij vertroeteld en geknuffeld en hoefde hij nog niks te doen. Rilana had al veel met hem bereikt. Ze kon hem overal aanraken en hij liep mee aan het halster. Ook kon ze bij hem in de buurt vegen, wat eerst absoluut niet kon. Keyento vertrouwde Rilana al volledig in de dagelijkse dingen die ze deden.

Op de stal waar hij op dat moment stond, was hij niet gelukkig. Er gingen roddels rond dat Keyento onhandelbaar was en levensgevaarlijk was. Toen iemand anders met Keyento bezig was geweest, trof Rilana hem bezweet en nerveus aan in zijn stal. Degene die met Keyento bezig was geweest zei: “Ik heb hem even aangepakt”. Slik… Daar krijg je de kriebels gewoon van. Daarnaast kreeg hij veel te veel krachtvoer, voor het werk wat hij niet eens deed. Met opgekropte energie werd hij weggedrukt in een stal. Ze vonden hem druk en onhandelbaar. Rilana snapte er niks van en wist ook niet dat ze zo met hem omgingen.

Keyento kwam in juni 2020 op mijn locatie te staan. Hij kreeg een vriendinnetje genaamd Bibi en hij mag 24/7 buiten staan. Hij kan er zelf voor kiezen om in de schuilstal te staan of daarbuiten. Dat was wennen. Keyento wilde op het begin absoluut niet in de schuilstal staan. Bang om weer geslagen te worden of om opgesloten te worden. Hij leerde zichzelf te worden en hij leerde om een paard te zijn. Dit duurde echt een aantal weken. Zijn manen gingen beter groeien, zijn vacht ging meer glanzen en het werd een totaal ander paard. Kennissen van Rilana herkenden hem amper. “Hij is zo rustig”, “Is dat Keyento?!”.

Na een paar weekjes, sinds hij op mijn locatie staat, zijn we begonnen om met hem te trainen. Hij vond het eerst spannend om met mij te werken en moest echt zijn vertrouwen opbouwen. Hij liet zich eerst ook niet pakken en rende altijd weg. Na veel oefenen en het vertrouwen op te bouwen, leerde hij dat we hem geen pijn wilden doen, maar juist willen helpen.

Grondwerk, grondwerk en grondwerk. Veel oefenen, voorbereiden en vertrouwen opbouwen. Lekker buiten wandelen en even het hoofd leegmaken. Keyento genoot. Hij kon eindelijk paard zijn en zichzelf zijn. Van 1 jaar ellende, naar 5 jaar spanning en uiteindelijk naar het begin van een nieuw paard zijn.

Keyento kreeg zoveel vertrouwen dat ik er uiteindelijk op kon gaan zitten. Hij deed dit zo braaf en zo graag. Je kon echt aan alles zien dat hij dit helemaal geweldig vond. Hij werd er een zeker paard van. Hij doet zo erg zijn best en hij wilt ook echt heel graag. Keyento is eindelijk zichzelf en is gelukkig. Hij heeft vertrouwen gekregen in vreemden en durft zich te laten zien, wat op het begin totaal niet van toepassing was.

Op dit moment rijden we al bijna los door de bak. Hij geniet er echt van en wil heel graag werken. Het is een ander paard geworden, op een positieve manier.

Vertrouwen, voeding, omgeving, geduld, sfeer, energie, kennis van het verleden van een paard en noem het allemaal maar op. Het is allemaal zo belangrijk bij het trainen van een gelukkig en zelfverzekerd paard. Iedereen wilt een blij paard en het vertrouwen. En als je dan bij het ene paard net even wat meer geduld nodig hebt, dan bij het andere paard, dan is dat zo en luister je naar het paard. Je zal er echt veel voor terug krijgen. Het voelt alsof je verliefd bent op elk cadeautje wat je dan krijgt van je paard. De eerste keer erop, de eerste keer stappen, draven en galopperen. Het is het echt waard. Heb geduld en leer van je paard en van jezelf.

En iedereen die het niet geloofde en Keyento al opgaven en zeiden dat dit allemaal nooit zou gebeuren, kijk waar hij nu staat. Keyento is een bijzonder paard. Elk paard is bijzonder en uniek. Elk paard heeft een andere handleiding. Respecteer dat en pas jezelf aan. Maak je eigen cocktail aan positief en vriendelijk trainen en geef je paard de liefde die het verdient. Dit zal je dan ook met de volle 100% terugkrijgen. Echt waar.