Een paar weken geleden heb ik voor het eerst op mijn eigen paard gezeten. Het was niet zoals ik dacht dat het zou zijn… Sterker nog, het zou iets zijn wat ik echt nooit zou doen! Of ja… dat dacht ik dan…

Onbeleerde Moët

Toen Moët uit Spanje kwam, kende hij eigenlijk helemaal niet zoveel. Hij was eigenlijk nooit gelongeerd en had ook nog helemaal geen ervaring met een zadel of een dekje of wat dan ook. Ik heb nooit haast gehad met het inrijden van Moët, omdat ik eerst lekker aan elkaar wilde wennen en gewoon rustig aan alles wilde opbouwen. Het had dus echt geen haast.

Beetje kriebelen en inparkeren

Wat ik wel al vaker met Moët heb gedaan, was om op het opstapblok te gaan staan en hem daar lekker uitbundig te kriebelen. Zo ervaarde Moët dat als ik op dat blok ging staan, hij daar lekkere kriebels en aandacht kon vinden. Op een gegeven moment stond hij zo makkelijk voor me, dat ik al een beetje meer over hem heen ging hangen met mijn bovenlichaam. Ondertussen kriebelde ik hem dan gewoon en dat was het.

Eerste keer zadel

Toen ik Moët voor het eerst met de zadel liet lopen, en ook harder dan stap, toen ging hij tekeer. Hij ging heel de bak door met hoge bokkensprongen en rennen. Ik weet van Moët dat hij soms een beetje heftig kan reageren, maar daarna ook meteen weer kalm kan zijn. Dit was toen ook het geval. Het was zelfs zo, dat als ik hem aan de longeerlijn hield, dat hij rustiger was dan dat ik hem los in de bak liet lopen met zadel. Hij had mijn steun heel erg nodig. Dat werd steeds duidelijker.

Ik dacht zelf: ‘Ik zal Moët eerst wel lichamelijk wat meer trainen, en dan ga ik pas verder met het zadel’. Dit werd dus meer kriebelen en inparkeren bij het blok… Tot ik steeds meer over hem heen ging buigen.

De eerste keer erop

Op een gegeven moment was Moët al zo erg gewend aan het inparkeren en dat hij mij dan over hem heen had hangen, dat ik dacht, nu ga ik dat eens met m’n cap doen en ik zie wel. Ik had hem inmiddels wel geleerd dat er ook teugels zijn die hem kunnen sturen. Daarmee kon ik hem net iets beter begeleiden bij het stilstaan naast het opstapje.

Mijn beste vriendin en mijn moeder waren erbij. Ik ga niet voor het eerst op een paard zitten als ik alleen ben. Veiligheid voorop! Ik ging steeds verder met mijn been eroverheen en ging steeds meer op hem leunen. Hij vond het allemaal prima en gezellig. Op een gegeven moment ging ik verder en toen zat ik op hem! Dat was echt een gave ervaring. Ik had nooit verwacht dat ik voor het eerst zonder zadel op mijn paard zou gaan zitten. Sowieso al niet op een paard die nog niet is ingereden. Het was echt een bijzondere ervaring. Ten slotte was dat ook echt een bevestiging dat elke training met elk ander paard en mens anders verloopt. Er is geen vast stappenplan waar je je precies aan kan houden. Het gaat echt op gevoel!

Benieuwd hoe die eerste keer ging? Er is een filmpje van gemaakt die je kunt bekijken! Klik hier voor de link.