Je herkent het vast wel; je bent net zo lekker bezig met het trainen van je paard, maar opeens doet je paard niet meer wat hij eerst wel kon. Je krijgt een discussie met je paard, omdat jullie elkaar even niet begrijpen en het wordt eigenlijk alleen maar erger, ook al had je juist net zo’n zin om lekker te gaan trainen!

Hoe moeten we hier nou toch mee omgaan? In deze blog probeer ik jullie een paar tips te geven om uit deze ‘frustratie-cirkel’ te blijven!


De ‘frustratie-cirkel’


Het begint klein

Je bent net bezig met het trainen van je paard, maar je merkt dat het al minder soepel begint als anders. Je hebt dit echt wel door, maar je probeert het te negeren en door te gaan. Stiekem baal je hier al van, omdat je had gehoopt dat het net zo goed zou gaan als een eerdere training. De frustratie begint op dit punt al op te lopen en dit kan al eerder op je dag begonnen zijn, bijvoorbeeld op je werk of op school of dat je paard zich al niet liet vangen. Of je bent al een tijdje gestrest. Frustratie sluikt er vaak echt in, je hebt de eerste tekenen vaak niet eens door, terwijl je paard het al haarfijn aanvoelt.


Het wordt steeds erger

Je bent nu dus verder in je training en het loopt echt niet lekker. Dit keer lukt het je niet om het te negeren en begin je het af te reageren op je paard. Je paard voelt, al vanaf het begin van je frustratie, een hele negatieve energie om je heen hangen. Het is dus voor je paard al helemaal niet fijn en zeker niet als je paard zo erg zijn/haar best voor je doet en die negatieve energie gaat maar niet weg. Je paard wordt hier onzeker door en er gaan dus nog meer dingen minder soepel. Jij bouwt nรณg meer frustratie op en je paard wordt steeds onzekerder. Heel de training stort in elkaar. Shit. Dat is wat je denkt op het punt dat frustratie echt heel duidelijk te zien is en je je paard aankijkt.



Slechte training en een schuldgevoel

Je bent dus net klaar met je training, of ja, je training moest je gewoon stoppen, omdat het echt niet veel beter ging worden. Je voelt je echt heel naar en je voelt je ook een beetje schuldig richting je paard. Als je je niet schuldig voelt richting je paard, dan moet je eerst nog even gaan inzien, dat jouw paard ook maar zijn/haar best doet en totaal geen idee heeft wat hem/haar net overkwam. Het was gewoon een dikke domper. De kans is best wel aanwezig, dat de komende trainingen weer even moeizaam gaan. Je zult dan ook het gevoel hebben, dat je weer opnieuw kan beginnen.


Hoe kom je eruit?

Je bent dus in de zogenaamde ‘frustratie-cirkel’ terecht gekomen. Je baalt als een stekker dat je training zo vervelend ging en je wilt natuurlijk dat dit niet nog eens gebeurt. Helaas zal dit dus wel vaker gebeuren als je je niet bewust bent van je frustratie.

Stap 1 is dan ook echt de bewustwording. Je moet je eerst echt bewust zijn van je frustratie, zodat je er wat aan kan doen. Frustratie gaat niet zomaar weg, dat bouwt zich op en dat is misschien pas de volgende dag weg. Je moet dus zo je training aan gaan passen, zodat de frustratie in ieder geval niet gaat opbouwen. Is het slim om dan de moeilijkste oefeningen te gaan doen? Nee. Kies voor iets makkelijks, waar jij en je paard allebei even van kunnen ontspannen. Al is het alleen maar borstelen of wandelen of alleen een rondje stappen of je doet helemaal niks. Of als je bijvoorbeeld al aan het rijden bent en je raakt gefrustreerd, kies dan nog even een makkelijke oefening en stop met je training! Op tijd stoppen is dan ook erg van belang, om niet achteruit te gaan met je training!

Dus stop op tijd, wees je bewust van je frustratie en stemming en pas je training er op aan. Onthoud dat je paard zijn best doet en het echt niet begrijpt als je je frustratie uit op je paard! Owja, probeer nooit te precies te plannen wat je wilt gaan doen met je paard, want 9 van de 10 keer, verandert het toch wel.